Een wens der gedachte, maar de werkelijkheid is kleihard. In Nederland ben je van de ene dag op de andere volwassen. Juist………op de dag dat je 18 wordt.
Volwassen worden betekent per direct verantwoordelijk zijn. Vanaf nú ben jij verantwoordelijk voor je eigen toekomst. Nú mag je met de vuist op tafel slaan, je ouders hebben geen zeggenschap meer, maar blijven wél financieel verantwoordelijk tot je 21e.
Je bent nu stemgerechtigde, je mag een rijbewijs halen, je kan studiefinanciering aanvragen, je handtekening is rechtsgeldig, ook onder dat te dure telefoonabonnement. (Gaat het fout, mogen je ouders dokken.)
Van de één op de andere dag dien zelf je financiën te beheren. Je krijgt Zorgtoeslag, maar je moet wel je eigen zorgverzekering af te sluiten. Het rare van een zorgverzekering is dat je betaald voor iets, waarvan je geen idee hebt, waarvoor je eigenlijk betaald. Tenminste als je gezond bent. Bij de meeste jongeren gaat het daar fout, goed fout. En Willem snapt wel waarom het fout gaat. Zorgverzekering??? Minimaal € 125 per maand, verspreiding eigen risico € 38,50 per maand, tandartsverzekering € 20 per maand. Waarvoor? Je hebt nog nooit een rekening ontvangen, maar je moet wel betalen. Oké, je krijgt iets meer dan € 100 terug, maar die heb je alweer uitgegeven aan een avondje stappen.
En dan wordt je zorgverzekering automatisch afgeschreven. Je staat rood, dus wordt gestorneerd. Nou, en! Iedere maand krijg je een boze brief van de zorgverzekeraar “U heeft niet betaald”……..officieel mogen jouw ouders jouw post niet meer open maken, want je bent volwassen! Privacy! Na 6x niet betalen kom je in de molen van het CAK. U staat genoteerd als wanbetaler. Je krijgt maandelijks een rekening van het CJIB (centraal justitioneel incasso bureau) die hoger is dan je zorgpremie. Zonder dat je het weet is je zorgpakket minimaal. Inmiddels heb je een schuld opgebouwd van over de € 1.000, maar ja, dat weet je niet, want je maakt die post toch al niet meer open.
Willem spreekt als ervaringsdeskundige en weet vanuit ervaring wat een ellende de Zorgpremie veroorzaakt bij jongeren. Stapels betalingsherinnering van zag ik binenkomen!
Er gaan al heel lang stemmen op om de Zorgtoeslag rechtstreeks over te maken naar de zorgverzekering. Dit plan ligt al vanaf 2019 op de plank, maar tot heden is hier niets mee gedaan. Waarom niet? Geen idee. Want het is zo simpel, vooral voor jong volwassenen, zorgtoeslag niet kunnen besteden aan bijvoorbeeld uitgaan.
Met je 18e ben je nog niet volwassen, dat zijn er maar weinigen. Het is wetenschappelijk bewezen dat onze hersenpan tussen onze 21e en 25e pas “volwassen” is. En er zijn mensen die op hun 30e nog niet volwassen zijn, zij hebben “blijf zolang mogelijk kind” wel erg letterlijk genomen.
Ik lees pas geleden een bericht dat jongvolwassen tussen de 18 en 25 in verhouding meer depressieve klachten hebben. Vinden wij volwassen dat gek? Alleen al het feit dat je op je 18e alles zelf dient te regelen, vooral financieel, geeft dat stress.
Lekkere start; vele jongeren hebben rond hun 30e een schuld van € 25.000/€ 40.000 aan onbetaalde rekeningen en studieschuld.
Nu zijn er pappies en mammies die dat wel “regelen”……een ouderbijdrage, een hypotheekgarantie van een ton enz. Maar ja, Willem kan dat niet, zoals vele miljoenen ouders.
Willem is voorstander van het basisinkomen. Laten we ook de toeslagen rechtstreeks over maken waar het voor bedoeld is. Zorg en studie gratis voor iedereen. Een basisinkomen vanaf je 18e jaar. Ouders niet financieel straffen wanneer hun kind 18 wordt. (Immers kinderbijslag, kindgebondenbudget enz. vervallen).
Het is zo simpel, toch?
Terug denkend aan mijn jongere jaren. Groot gezin. Toen wij gingen werken was de huisregel; 1/3 van je salaris is zakgeld, 1/3 sparen, 1/3 kostgeld. Maandelijks moesten wij ter controle ons spaarbank boekje laten zien. Wat was ik dan trots als er meer op stond dan was afgesproken.
Door onze kostgeld-bijdrage werden onze ouders steeds “rijker”……..met als resultaat, niets te klagen, iedere dag een stukje vlees en op zondag grote gevulde koeken. Vele ouders van nú worden armer wanneer 18 plussers thuis wonen.
Onze spaarrekeningen? Mijn oudste broer had vóór zijn 30e 40 duizend gulden op de bank staan, ik 25 duizend gulden en de broer onder mij kocht toen al een jong een woning van een ton, in guldens natuurlijk. Woont nu in een huis ter waarde van een half-miljoen euro!
Onze start was vele male beter als de jongeren van nú.