Categorie: te gek voor woorden

Gerard zat lang in cliëntenraden. Verplicht volgens de Participatiewet, maar als het even kan wordt die plicht plichtmatig afgewerkt. Hij doet niet meer mee: mag niet meer, en wil niet meer. Zoals bijna overal. De angst regeert, zowel op landelijk als op gemeentelijk niveau.
Lees verder

Gerard vindt het juridisch iets moeten uitvechten helemaal niks. Er zit een groot verschil tussen gelijk hebben en gelijk krijgen. De basis van ons rechtssysteem is: je bent pas schuldig als je schuldig bevonden wordt. Bizar is dat het voor bijstandsgerechtigden andersom is. Een bijstandsgerechtigde moet zelf bewijzen dat hij geen fraudeur is.
Lees verder

Gerard had voor zijn werk een auto nodig. Autokosten boven de 19 cent per km worden niet vergoed of de vergoeding wordt gekort op de bijstand. Kostbare rechtszaken hierover helpen soms een beetje. Hij is toch maar gestopt met werken en de gemeente is blij van zijn gezeur af te zijn.
Lees verder

Deze keer vertelt Gerard niet over zijn eigen ervaringen, maar over die van een vluchteling die wil werken voor zijn bestaan en zijn gezin. Hoe dat flink lastig wordt gemaakt door de regelgeving. Vind je dan werk, dan wordt je natuurlijk gekort op de bijstand en heb je meteen schulden regelingen. En als je al bijna een jaar aan de slag bent, komt de gemeente onverhoeds met een voorstel voor je re-integratie…
Lees verder

Gerard werd in september 2018 uitgenodigd voor een gesprek met de r-integratieconsulent van de gemeente in september 2018. Leidde tot niets omdat hij uitgerekend had dat een vloer 86 m2 was, terwijl het 86,1 moest zijn. in maart 2019 weer een uitnodiging voor re-integratie. Inmiddels nieuw beleid: We hebben een heel nieuwe visie ontwikkeld op basis van vertrouwen, maatwerk, het samendoen. Na een paar maanden stilte bleek de medewerkster vertrokken. Nieuw kans via de achtste medewerker inmiddels, in juli, bij een bedrijf dat hij al kende. Afgewezen. In de herfst zelf proefgedraaid bij een recreatiepark. Afgewezen omdat het werk te zwaar zou zijn. (voor een 60plusser).
Lees verder

Gerard is geselecteerd voor het project ‘Verkeersregelaar. Ondanks zijn beperkingen, hij vindt een draaimolen al eng. Bij succes zou een contract volgen van 32 uur per week. Dat was voor dit bedrijf uniek, want ze hadden maar één werknemer met een fulltime contract. Weigeren kun je natuurlijk niet in de bijstand. Maar praktijkexamen op een drukke rotonde, dat ging mis. Even gegoogeld naar de opleidingskosten van de cursus Verkeersregelaar. Gemiddeld € 500, dus waarom de gemeente € 1.815 voor hem heeft betaald?
Lees verder

Ervaringsdeskundige Gerard schreef eerder: ‘Met dank aan, mijnoverheid bij de Voedselbank’. In ‘De Mening van…een Uitkeringstrekker’ gaat hij verder in op wat hij allemaal meemaakt in het landschap van de Participatiewet en uitkeringsland.
Lees verder

Gerard raakt verstrikt in de hakkelende communicatie met ambtenaren die goed gefocust zijn op hun eigen werk. Per saldo zit hij met de financiële gevolgen van de onderweg door hen gemaakte foutjes.
Lees verder

Hoe een kunstgebit € 50.000 gaat kosten als de gemeente geen lening van € 2.500 wil geven. Oude gouden kronen van 800 gulden per stuk leveren samen daarna nog maar € 100 op. Maar de ziektekosten verzekering kan uiteindelijk € 50 goedkoper.
Lees verder

Gerard herkende een paar gezichten bij de voedselbank. Zij hem ook, maar in het begin zeg je niets tegen elkaar. Je denkt: Jij ook hier? Wat pijn doet, is dat er ook kinderen lopen van 5-6-7 jaar. Hoe gaan klasgenootjes hiermee omgaan met elkaar. “Wij kopen ons eten bij de voedselbank.” Hij is drie jaar klant geweest. Langer mag niet. De schaamte blijft. Altijd achterom de tassen naar binnen gebracht. Hopend dat je op dat moment niemand tegenkomt.
Lees verder

Als uitkeringsgerechtigde zit je vast in het systeem van regeltjes, regeltjes, regeltjes. Ongemerkt en vaak onbewust word je het slachtoffer. Maar ja, iedere Nederlander dient de wet te kennen! Normaal zeggen we altijd: “iemand is pas schuldig, als de schuld bewezen wordt.” Voor een bijstandsgerechtigde is dat het tegenovergestelde: jij moet bewijzen dat je niet fraudeert. Tot die tijd is de kans groot dat je bij vermoeden van fraude al een sanctie hebt gehad en dat misschien je uitkering is stopgezet.
Lees verder

Bijstand, dat is klote, afgeschreven, misbruikt, gevangen, arm, schaamte, schreeuwende in de woestijn, nutteloos, onbegrepen, te gek voor woorden, belazerd…. Mijn positieve denken omgeslagen in negatief denken. Ik hoop mijn positieve draai weer te vinden, want deze fase bevalt me totaal niet.
Lees verder

Een verhalenboek van Gerard Sangers bevestigt de vele rapporten geschreven door bijv. het Sociaal Cultureel Planbureau, de Nationale Ombudsman, Rekenkamers en vakbonden. Hoe dat heeft kunnen gebeuren lees je vanuit de leefwereld van een ervaringsdeskundige… te gek voor woorden. Een tweede boekbespreking vanuit de invalshoek van journalist en blogger Bert Vos.
Lees verder

Met grote twijfel schrijft Gerard Sangers zijn verhalen. Na veertig arbeidzame jaren kom je in de bijstand… een nieuwe onwerkelijke wereld. Wie had dat ooit kunnen bedenken, jij zeker zelf niet. Gerard hoopt dat beleidsmakers, politici en uitvoerenden toch even achter hun oren krabben met de constatering: “De praktijk is anders dan wij wilden bereiken.”
Lees verder

Dit verhalenboek van Gerard Sangers, Met dank, door MijnOverheid bij de voedselbank, bevestigt de vele, vele theoretische rapporten geschreven door gerenommeerde onderzoeksbureaus. Vernietigende rapporten …… vette onvoldoende……. Hoe dat heeft kunnen gebeuren lees je vanuit de leefwereld van een ervaringsdeskundige… te gek voor woorden.
Lees verder

Een video over de regelgekte in ons land. We leven in een complexe systeemwereld. Wet- en regelgeving in het sociaal domein is erg ingewikkeld geworden en alles grijpt in elkaar: zorg, jeugd, wonen, uitkeringen en werk. Volgens Erik Dannenberg, voorzitter van Divosa, is het systeem één grote draak geworden.
Lees verder

Een verhalenboek van Gerard Sangers bevestigt de vele rapporten geschreven door bijv. het Sociaal Cultureel Planbureau, de Nationale Ombudsman, Rekenkamers en vakbonden. Hoe dat heeft kunnen gebeuren lees je vanuit de leefwereld van een ervaringsdeskundige… te gek voor woorden. Verplichte kost voor alle wethouders sociale zaken en voor de woordvoerders sociaal in de Tweede Kamer.
Lees verder