Willem geeft wel vaker in zijn verhalen zijn mening over de onzin van bepaalde regelgeving, van onzinnige re-integratie trajecten, beleidsambtenaren, uitvoerende ambtenaren, de Participatiewet, de schulden industrie, de Zorgcowboys enz. enz.
Steeds vaker kom ik in mijn beperkte sociale netwerk steeds meer mensen tegen die de logica van beleid en uitvoering niet meer kunnen volgen. Dus ik 
ben niet de enige die veel bullshit tegenkomt. Zie ook een eerder verhaal over bullshit jobs.
Laatst sprak een man met een heel raar verhaal. Het was (alweer) de bevestiging dat ervaringsdeskundigheid door de bullshit wereld wordt gezien als gevaarlijk.
Deze meneer was genodigd op een congres Sociaal Domein. Een hele grote organisatie in de ambtelijke wereld. Het thema was: Het roer gaat om! Ik was wel nieuwsgierig hoe men dit in de praktijk wilt brengen. Er staat gaat om, niet moet om. Nou ben ik in de praktijk al meer van dat soort pakkende thema’s tegen gekomen zoals schoon schip maken, het moet anders, wat leren wij van de toeslagen affaire enz. In de praktijk loze thema’s, er verandert helemaal niets.
Op dit congres ruim 200 aanwezigen. Presentaties van hooggeplaatsten zoals mr., drs, professoren enz. Er waren diverse workshops ook met revolutionaire thema’s in het Sociaal Domein. Na een hele dag geluisterd te hebben naar theoretisch hoogopgeleide onzin, dacht ik: “hoe kan een weldenkend mens deze onzin verzinnen?
Er was een jurist die in geuren en kleuren vertelde over het verschil tussen hoogopgeleiden en laagopgeleiden. Dat hoogopgeleiden langer leven dan laagopgeleiden, dat hoogopgeleiden langer gezond blijven, dat je IQ bepalend is op de maatschappelijke ladder enz. Ik werd hier een beetje kriegelig van dus plaatste de opmerking: “stop nou eens met dat hoog en laag opgeleiden. Het is theoretisch of praktisch opgeleid! Is een automonteur, een timmerman een laag opgeleide?”
Dit vond de dame op het podium niet zo leuk, zo’n opmerking past natuurlijk niet in haar theoretische manier van denken.
Een andere hooggeplaatste deed een verhaal over het aan het werk krijgen van “uitkeringstrekkers”. De aanwezige “professionals” werd een spiegel voor gehouden, dat ze verder moesten leren kijken dan hun neus lang is. Kijk naar de competenties en interesse van mensen, niet alleen op basis van werkverleden of het CV. Een aantal voorbeeld trajecten/pilots passeerde de PowerPoint presentatie. Ik vroeg om de microfoon. Dat was zo’n gooi-microfoon. Dus vanuit de zaal kreeg ik de microfoon toegeworpen. Ik plaatste de opmerking: “Het is bekend dat 60% van de mensen met een uitkering, bijstand, WIA, Wajong enz., er financieel op achteruitgaat wanneer zij parttime gaan werken. Dus we kunnen verzinnen wat we willen, maar als dat probleem niet eerst wordt opgelost is alles zinloos.” Antwoord; “ja, de klopt, maar ja daar kunnen wij als gemeenten niets aan doen.” Mijn broek zakte alweer af. Dus willens en wetens breng je mensen in de (financiële) problemen door jouw “opdracht” mensen aan het werk te krijgen uit te voeren, wetende dat………….
Met het vertellen van dit verhaal begrijpt te lezer, dat de frustratie van zijn gezicht af te lezen was.
“Maar het ergste komt nog………..” Moet je je voorstellen, je zit in een zaal met ruim 200 “professionals” hun taak/beroep is mij als bijstandsgerechtigde te helpen naar een baan c.q. laten participeren in de samenleving. Dus vraag ik weer om de microfoon.
“Het kan toch niet zo zijn dat ik hier de enige ervaringsdeskundige ben?” Reactie van de host: “Dat zou best kunnen, zijn waarschijnlijk niet uitgenodigd.”
Dus ik reageerde geïrriteerd: “Dus volgend jaar op dit congres 50% professionals en 50% ervaringsdeskundigen?
Antwoord: “Misschien”
Verder heb ik mijn mond maar gehouden, misschien hadden ze me uit de zaal verwijderd. Maar het is toch van de gekke, dat die 200 man ruim betaald worden door de maatschappij, maar totaal geen feeling hebben met die maatschappij/de leefwereld?
Aan het einde van de dag het borrel-bij-praat-uurtje. Niemand van de 200 “professionals” wilde even de hand schudden met iemand uit de leefwereld. Ja, dat is natuurlijk eng, confronterend, laat duidelijk hun bullshit baan zien.
Toeval bestaat niet. Ik dacht dat deze meneer zijn verhaal, vanuit frustratie, een beetje opgepimpt had. Maar het klopt exact wat hij vertelde. Mijn mond viel open van verbazing. Piet van Mourik, columnist, schreef over dit congres Het roer gaat niet zomaar om .
Zo die durft. Zijn eigen doelgroep, achterban, abonnees, de systeemwereld………
- Pijnlijk voorbeeld van praten over in plaats van praten met…………
- Marktwerking heet dat….
- Beleid en budget worden voortaan gebaseerd op kille cijfers en niet langer op de echte wereld………
- Beleidsproces uit ondernemersperspectieven gestuurd………..
- Gemeenten zetten batterijen communicatiemedewerkers in om boze inwoners het bos in te sturen…….
- Al snel regisseert niet de overheid de advieswereld maar de advieswereld regisseert de overheid……….
- Massaal barsten bedrijfjes van het soort ‘Sywert van Lienden’ de grond uit……
- Het leidt tot een hel voor pechvogels die er van afhankelijk zijn……
Ik schrijf vaker over de vele vele miljarden die we uitgeven aan bullshit, aan onzin banen.
Met een basisinkomen hebben we die 200 professionals helemaal niet meer nodig. Ga eens uit van € 50.000 loonkosten per persoon (’t zal wel meer zijn), dan vertegenwoordigd dit zaaltje 10 miljoen aan onzin!
Jij bent lekker bezig, Willem! Dat zijn 200 werklozen!
Daar maak ik me niet zo druk om. Ze zijn immers allemaal hoogopgeleid!
In de zorg, in het onderwijs, bij de politie, het leger………..is er werk zat voor hoogopgeleiden.
Rutger Bregman ( gratis geld voor iedereen) becijferde dat onze arbeidsmarkt voor 20-30% bestaat uit bullshit jobs. Onze arbeidsmarkt is 9.7 miljoen, oké we nemen 15% aan als bullshit x € 50.000 aan loonkosten = 73 miljard!!
Hoezo basisinkomen onbetaalbaar?
Willem de Graaff, juli 2022
Aanvullende informatie:
- Hoe hoogopgeleiden de dienst uitmaken in Nederland, Brainwash, Ewald Engelen
- Werkenden, CBS
- Inkomen hoogopgeleiden bijna het dubbele van dat van laagopgeleiden, CBS
- Kans op werk: 3 procent – Radar Extra Documentaire, Rutger Bregman
- 90 miljard. Verdienmodel of dienmodel? NPI, André Nijsen
